Merhaba sevgili dostlarım, arkadaşlarım,
Yazıma şu dilek ve mesajımla başlamak istiyorum: “2020 yılı, geniş anlamdaki tüm ailemize 2019’un sayısız katı en samimi ve en içten sevgiler, para, unvan, başarı ve huzur getirsin. Bu saydıklarım, yaşamın gerçek anlamı ve vesilesi olan MUTLULUĞUN araçlarından olduğu için hepsinden de önemlisi: mutluluğunuza vesile olacak her şey, her zaman elinizde ve yanınızda olsun. 2019’da birçok ilki tek başına gerçekleştiren sizler, 2020’de neler gerçekleştirirsiniz, gerisini düşünemiyorum.”
Sevgimle…
Bu makalemde “iyi ki varsın”ı anlatmak istedim. İşin neresinden başlarım, neresinde bitiririm bilmiyorum ama günlük yaşantında çokça “iyi ki!..”ler olmalı ki hayatının anlamı olsun canım.
“İyi ki bir dostum var”, “İyi ki bir sevenim var”, “İyi ki … yapmışız.” vs. bunları arttırarak devam edebiliriz. “İyi ki varsın” sözcüğü bence insana en hoş gelen, en içten ve minnet dolu sevgi ifadesidir
Geçen yıla dönelim: (para dışında : )) kazandım, kazancıma sevindim; üzüldüm, üzüntüm gözyaşım oldu; kızdım, kızgınlığım orada kaldı; darıldım, dargınlığımı kendime sakladım. İyi ki de ikincileri yapmışım. O ikinci terimleri yapmamış olsaydım “Keşke!..” diyecektim. Bana bunları dedirten o “iyi ki”leriniz olmasa, birinci olumsuz cümleler ile kalırdım.
Bize basit gelen ve karşımızdakine söylediğimiz “iyi ki..” sözcüğü öyle kolay kolay çıkıp gelivermez. Önce duygulardan ve davranıştan başlar. Karşınızdakinden gördüğünüz vefa, sevgi, bağlılık, özveri sonucu içinizde doğar, büyür ve sözcükler olarak muhatabınıza geri döner. İçten söylenmeyen veya gereksiz yere söylenen bu terim, sözlü örf ve adetlerimiz gibi, kalıpsallaşmış hukuk kuraları gibi anlamsızca karşımızdakine gider. Duyduğunuz o sihirli sözcük, aslında sizin karşı tarafa olan sevgi, saygı ve özverileriniz sonucu yetiştirdiğiniz manevi bir üründür. Kimse o sözcükleri durup dururken söylemez. Söylese de sahte sözcükler, duygusuz ifadeler, yapmacık şeyler hemen kendini belli eder.
Hayat sadece “Seni seviyorum” mudur ya da telefonda kayıtlı adını sizlerin koyduğu güzel takma isimler midir? Değildir, kardeşim değil… Sevgi, bazen gözyaşında, bazen gülüşünde, bazen sözlerinde, bazen ruhunda, bazen yazındadır. Yola çıkarsın, yoldaki ruh arkadaşında; dalarsın, uykundaki acı-tatlı rüyanda; yazarken düşüncende, bazen okuldaki sıranda; bazen iş yerindeki masandadır sevgi… Karşındakini sevmelisin, konum olarak üstün olur, altın olur fark etmez. Sev kardeşim, sev!.. Sev ki, sevilesin… Tribün orda dursun, illa da oynaman gerekiyorsa bir gün oraya da oyna. Oyna da arkadan kuyunu kazan gol görsün; adamın-kadının hasını görsün…
Yaşam her zaman güneşli günler göstermeyebiliyor. Kara bulutlu, şimdiki gibi karlı, soğuk, sıkıntılı günlerden sonra yaşanan ferahlamanın yerini ise hiçbir tat tutamıyor. İşte bu kara bulutlu günlerde her zaman yanımızda olan sevgilere bu günler geçtikten sonra koca bir “İYİ Kİ VARSIN!..” demek gerek. Çünkü onların varlığı gücümüze güç katıyor. İnsan böyle zamanlarda en çok da hayat arkadaşına tutunuyor Böyle günlerde söylenen “İyi ki varsın canım” sözleri kulaklarda çınlayıp duruyor. Sevgiliye, oğula-kıza, anaya-babaya, abiye-kardeşe kısacası tüm dostlara aşkla bakan gözlerle bu cümleyi kurmak, tahmin edilemeyecek kadar güzel duyguların yaşanmasını sağlıyor. Hissedilenler denizleri aşıyor, dağları deliyor, “iyi ki varsın” sözleri dalga olup coşuyor; o dalgalar sevgi olup, mutluluk olup size yeniden dönüyor.
Duyguların duygusallığa dönüşmeyip içinde hapsolmasın. Sen de hak edenlere çekinmeden, sakınmadan söyle ki mutluluğunuz ortak artsın, işinde sinerji olsun; herkeste olumlu enerji ve huzurlu ortam yaratsın. Bunu yap ki seni Sen yapana; Seni senden almak isteyenlere de ders olsun
“İyi ki ya, iyi ki varsın”
Aile olmanın kavramını sadece sen mi bilirsin? Hopp!.. Dur orda arkadaş. Sosyal medyaya iki laf koymakla adam olunsaydı, memlekette adamlık ölürdü kardeşim. Adamlık, üç kuruşu bulup caka satmakla olmaz. Aile, sevmektir. Aile sadece anan, baban, oğlun, kızın, emmin, dayın, akrabandan oluşmaz. Aile, etrafındaki dostun; işindeki, okuldaki arkadaşın; mahalledeki kankan, askerdeki devrendir. Kime göre, neye göre değil; herkese göre kardeşim. O nedenle üzerinde oturduğun organa güvenip yazma; adam ol adam…
Sabah, öğle, akşam; kimileri ara öğünde de İlaç alır ve yan etkisine bakar. Sağlık gereğidir bu. Ama ilaçların en etkilisi, sevgi ve sevgiyi oluşturan kalptir aslında. Küçücük bir göz ışıltısı, birkaç kelime, birkaç öpücük ve o sihirli kelime “İYİ Kİ…” Bundan daha etkili, daha iyi bir ilaç bulmak zordur vesselam. Sevgi, her şeyin başı her şeyin ilacı işte. Sevgiliye, yâre “iyi ki varsın” sözleri ise bu ilaca bu amaca hizmet eden kelimeler topluluğundan da fazla anlam ifade eder. “İyi ki varsın” sözleri sabah-akşam sınırsız dozda alınabilecek bir ilaç üstelik. (Ama abartmayalım, sonra ….. çıkarabilirsiniz. Latife, latife çok olsun) Yan etkisi, hiçbir zararı olmayan, İyileştiren, güzelleştiren bir ilaç. Böyle bir ilacı kim istemez ki? “İyi ki varsın” sözü bazen araya sıkıştırılmış kısa bir cümlede bazen uzun sohbet arasında da olsa anlamından, etkisinden bir şey kaybetmiyor. Kimi zaman destan yazar şair, kimi zaman iki satırlık cümlelerle yetinir.
İyi ki arkadaşına destek oldun, iyi ki ekipteki diğer yoldaşlarına destek oldun, iyi ki varsın ailem, herbişeylerim. Bırak öfkeyi, ver desteği… “İyi ki” diyenlerden, dedirtenlerden ol. Kırma, üzme, destek ver; “Senin neyin var?” de. Nasihat vermeyi seç ama yerinde ve zamanında. Hep “Babam, arabam ne olacak?” deme, “Babam, senin bu halin ne olacak?” de ya!.. Ben olma; biz ol! Birlikte yürü, ikiye adım at. Para-pul, şan-şöhret peşinde koşup, büyük adam olmak heveslisi olma; sevilen adam, sevilen kadın ol, kardeşim.
“Sen yanımdayken tüm dünyanın yükünü bir tarafa bırakıyor ve kuştüyü bir yatakta uykuya dalıyorum sanki. İyi ki yanımdasın, bana güç verdiğin, tüm yükümü hafiflettiğin ve hayatı bana sevdirdiğin için…”
“Belki bir gün her şey biter, herkes gider. Ama seninle ben kalırız birbirimize. Sevmeyi, ağlamayı, gülmeyi öğrendiğimiz gibi yıllara, yollara; kötülere meydan okumayı da öğreniriz. Geriye dönüp baktığımızda dudaklarımızdan “iyi ki” kelimesi dökülür. (Kötüyle kötü olunur mu? İkisi olan biri o işte, hep soru işareti olarak kalacak olan)
“Yaşadığım her şey için hiç ‘keşke!’ demeden devam ettim hayatıma” desem yalan olur. Ama keşkem çok olmadı. Hep “iyi ki” dedim, yaşadığım en kötü an için de en iyi an için de hep aynı sevinci hissettim. Ama çok taktım ya halen de takıyorum arkadaş, nedendir bilinmez ama takıyorum.
Son olarak, her canınız sıkıldığında ya da başınız dara düştüğünde yardımınıza koşan, sizi saatlerce bıkmadan, usanmadan dinleyen dostunuz var ise ona “iyi ki varsın arkadaşım” demekte geç kalmayın, ötelemeyin, kullanın ya şu cümleyi… Çünkü dostluklar, can arkadaşlıkları zor kurulur, zor kazanılır. İnsanlar birbirine zor güveniyor. Seninle arasına mesafe koymadan koşulsuz seven, her zor anında omuzunu size açan o güzel dosta, abine-kardeşine, yaşıtına, o insana “iyi ki varsın dostum”, “iyi ki varsın arkadaşım”, “iyi ki varsın sırdaşım”, “iyi ki varsın abim”, “iyi ki varsın, Başkanım” diyerek onun seninle olan sıfatlarını yüz ifadenle veya tatlı bir dille ifade edebilirsin. İnan onun da sana olan cevabı çok farklı olmayacaktır. Aynı sevgi, aynı heyecanla kollarını açıp o da sana “iyi ki varsın arkadaşım” diyecektir. Çünkü arkadaşlık, dostluk böylesine güzel, böylesine derin bir kavramdır, Başkanım.
Mutluluk, işte bu kadar küçük ve basit, dostum, arkadaşım. Hayatta mutlu olmak için küçücük bir sebep yeterli…
Seni seviyorum, iyi ki varsın!..
Savaş AYDIN